ഇന്നെന്‍ പാട്ടും ഈണമില്ലാതെ
മീട്ടിയ ശ്രുതികള്‍ പാഴ്ശ്രുതിയായ്‌
വരച്ച വരകള്‍ തെളിയാതെ
ചാലിച്ച ഛായക്കൂട്ടുകള്‍ വര്‍ണ്ണങ്ങളില്ലാതെ
എഴുതിയ അക്ഷരങ്ങള്‍ വാക്കുകളാകാതെ ..
മായ്ക്കുന്നുവോ കാലമെന്‍ കാല്‍പ്പാടുകള്‍ ??
ഏകിയ പുഞ്ചിരികളെന്നെ കൊഞ്ഞനം കാട്ടുന്നു
ചെയ്ത പപങ്ങളെന്നോട് ആക്രോശിക്കുന്നു
എന്നിലെ നന്മകള്‍ പരിഹസിക്കുന്നു
സ്വവാക്കുകള്‍ ചോദ്യ ശരങ്ങളെയ്യുന്നു..
ഒടുവില്‍ കാലമിതാ എനിക്കെതിരെയും …..!!
ഞാന്‍ താണ്ടിയവഴികളിന്ന്‍ ഊടുവഴികളായ്
എന്‍ മൊഴികള്‍ വെറും ജല്പ്പനങ്ങളായ്
കണ്ടറിഞ്ഞ കാഴ്ചകള്‍ പൊയ്കാഴ്ചകളായ്
സ്വരുക്കൂട്ടിയ അറിവുകള്‍ അശാസ്ത്രീയമായ്‌ …
എന്നിലെഎന്നെ നോക്കുക്കുത്തിയാക്കി
കാലമിതാ പടിയിറക്കുന്നുഎന്നിലെ സത്വം ..!!
പുതുതലമുറയിന്ന് കാലത്തിന്‍ കരു
ഇന്നലെകളിലെന്‍ യുവത്വത്തിന്‍ സ്ഥാനം
അന്ന് പൂര്‍വികര്‍ തന്‍കേഴലില്‍ കനിഞ്ഞില്ല
അന്ന് കാലത്തിന്‍ ചൂതാട്ടമെന്നറിഞ്ഞില്ല..
ഖേദിപ്പിനര്‍ത്ഥമില്ല എങ്കിലും നോവാകുന്നു
പിതൃക്കള്‍ക്കേകിയ നോവിനാഴം....
ഇന്നീ അസ്തമന താഴ്വരയിലിരുന്
ചൊല്ലട്ടെ എന്‍ പ്രിയമക്കളോട്.. ഇന്നിന്‍ കരുക്കള്‍ നാളെ കാലത്തിന്‍ ഇരകള്‍
നിങ്ങള്‍ വരയ്ക്കുമീ ജീവിതചിത്രങ്ങള്‍
നാളെ കാലം മായ്ക്കും നിഷ്കരുണം
തള്ളിമാറ്റും കാലയവനികയ്ക്കുള്ളില്‍
തെളിയാത്ത ഛായകൂട്ടുകള്‍ കണക്കെ….
കാലത്തിന്‍ കളിയരങ്ങില്‍ കഥയാണ് കാവല്‍ക്കാരന്‍
കളിക്കുന്നവന്‍ വെറും കളിക്കാരന്‍
കാലത്തിനായ് കളിക്കുന്നവന്‍ ...!!
നന്നായിരിക്കുന്നു സ്നേഹാസേ.........!!!
ReplyDeleteഅഭിനന്ദനങ്ങള്‍...........!!!