അസ്തമനചുമപ്പിന് പൊരുള്തേടി
പകലോന്റെ അതിര്ത്തിക്കപ്പുറത്തേക്ക്
ഉറക്കെ പറക്കുന്ന പക്ഷി പറ്റത്തിന്
പതിയാത്ത നിഴൽപ്പാടുകള് നോക്കി
യാത്ര തുടങ്ങിയതാണ്..
പകലവസാനിക്കുന്ന രാത്രിവഴിയില്
ഒറ്റയാനൊരു വേനല്മരം
ഭൂമിയുടെ ഹൃദയത്തില് വേരുകളാഴ്ത്തി
വരള്ച്ചയിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് നിൽപ്പുണ്ട്,
പരിഹാസത്തിന് പച്ചപ്പോടെ..
ആര്ത്തട്ടഹസിച്ചിരമ്പിവരുമൊരു
വര്ഷപെയ്ത്തിന് കാല്ക്കീഴില്
കരിഞ്ഞുണങ്ങാനുള്ളതാണ് നിന്
ജന്മമെന്ന് കൈക്കൊട്ടി ചിരിക്കാന്
സമയമില്ലൊട്ടും, സമയമില്ല.
പകലടരുകള് വകഞ്ഞുമാറ്റി
രാത്രിയുടെ ആഴങ്ങളിലേക്കിറങ്ങി
ഇരുട്ടിനായ് വിലപേശണമെനിക്ക്..
ആഴമളക്കാനാവാത്ത മനസ്സും
അളന്നെടുക്കാനാവാത്ത ഇരുട്ടും!
അവസാനനുള്ളിരുട്ടും ശേഖരിച്ചേ
ഇനിയുള്ളൂ മനസ്സറിഞ്ഞൊരു മടക്കം..
മടക്കയാത്രയിലൊട്ടുമിടറാതെ
അന്ധകാരചൂട്ട് ആഞ്ഞുവീശി
പാഞ്ഞുനടന്ന് പാപിയാവണം..
മടക്കയാത്രയിലൊട്ടുമിടറാതെ
അന്ധകാരചൂട്ട് ആഞ്ഞുവീശി
പാഞ്ഞുനടന്ന് പാപിയാവണം..
പെറ്റവയര് കത്തിച്ചുവെച്ച
ഒരിറ്റ് വെട്ടമുണ്ടിപ്പോഴും
അണയാതെന്നുള്ളില്..
എറിഞ്ഞുടയ്ക്കണം.
ആഞ്ഞെറിഞ്ഞുടയ്ക്കണം..
കഠിനപാപ ശിലയിലെറിഞ്ഞ്
വെട്ടം തരിപ്പണമാക്കണം..
wowwwww...!!!!!
ReplyDeleteആശംസകാൾ
ReplyDeleteഇരുളിന്റെ പൊരുള് തേടുമ്പോഴും ഉള്ളില് ഇത്തിരി നന്മ അവശേഷിക്കുന്നുവോ..പെറ്റവയര് കത്തിച്ചു വെച്ച ഒരു നുറുങ്ങ് വെട്ടം ഉള്ളിലവശേഷിക്കുമ്പോള് ഇരുളിന്റെ കാഠിന്യത്തില് മനസ്സിന്റെ ആഴത്തെ അളക്കനൊരു ശ്രമം ..പരിസ്ഥിതികളില് കല്ലാവുന്ന മനുഷ്യമനസ്സുകള് ...വര്ഷപ്പെയ്ത്തിന്റെ കുളിര്മയിലും അറിയാം ഒരു വേനലിന്റെ താണ്ഡവത്തില് തളിരെല്ലാം കരിഞ്ഞുണങ്ങുമെന്നു..ഈ വരികള് എന്തൊക്കെയോ ഓര്മപ്പെടുത്തുന്നു..തീക്ഷ്ണമായ എഴുത്ത് ..ഭാവുകങ്ങള്
ReplyDeleteആശംസകാൾ
ReplyDeleteഎന്തോന്നിനാ ഇത്രക്ക് ദേഷ്യം
ReplyDeleteആര്ക്കും സമയം ഇല്ലാത്തോണ്ടാല്ലേ
ആരെയും കാണാന് പറ്റാണ്ടെ പോകുന്നത്
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteആരെ തോല്പ്പിക്കുവാനാണ് പാപിയാകുന്നത്....... ആശംസകള്....
ReplyDeleteആദ്യം അംഗീകരിക്കാന് പ്രയാസമായിരിക്കും മാറ്റങ്ങള്.
ReplyDeleteഇരുട്ട് വെറും പാപാന്തകാരം മാത്രമാണോ ....
ReplyDeleteഒരു കുഞ്ഞു വെട്ടത്തിന് സ്വയമറിയാനുള്ള വേദിയാണിരുട്ട് ..
കവിത കൊള്ളാം കേട്ടോ ....ആശംസകള് ...
പാപിയുടെ സുവിശേഷം ആണല്ലേ ?പെറ്റ വയര് കൊളുത്തിയ വെട്ടം കാക്കട്ടെ ..
ReplyDelete"പെറ്റവയര് കത്തിച്ചുവെച്ച
ReplyDeleteഒരിറ്റ് വെട്ടമുണ്ടിപ്പോഴും
അണയാതെന്നുള്ളില്..
എറിഞ്ഞുടയ്ക്കണം
ആഞ്ഞെറിഞ്ഞുടയ്ക്കണം...
കഠിനപാപശിലയിലെറിഞ്ഞ്
വെട്ടം തരിപ്പണമാക്കണം"
ക്ഷോഭം നിറഞ്ഞ വരികള്.
പ്രകാശത്തിന്റെ വെട്ടും വീഴ്ത്താന്,നന്മയുടെ പ്രഭ ചൊരിയാന്
പെറ്റവയര് കത്തിച്ചുവെച്ച ഒരിറ്റ് വെട്ടത്തിനെങ്കിലും................
ആശംസകള്
ഇരുളല്ലെ വെളിച്ചത്തിന്റെ വില പഠിപ്പിക്കുന്നത്?
ReplyDeleteനന്നായി കെട്ടോ
ReplyDeleteഇരുട്ടിനും പാപങ്ങൾക്കുമപ്പുറം വെളിച്ചത്തിന്റെ ഒരു പുണ്യം കാത്തിരിപ്പുണ്ടാവില്ലേ?
ReplyDeleteആശംസകള് ....
ReplyDeleteആര്ത്തട്ടഹസിച്ചിരമ്പിവരുമൊരു
ReplyDeleteവര്ഷപെയ്ത്തിന് കാല്ക്കീഴില്
കരിഞ്ഞുണങ്ങാനുള്ളതാണ് നിന്
ജന്മമെന്ന് കൈക്കൊട്ടി ചിരിക്കാന്
സമയമില്ലൊട്ടും, സമയമില്ല.
അത് തന്നെ കാര്യം....
കവിത നന്നായി..
ഇരുട്ട് എന്നത് വെളിച്ചമില്ലായ്മയാണ്, മിഥ്യയാണ്. വെളിച്ചമാണ് സത്യം.
ReplyDeleteഒരിക്കല് വെളിച്ചം പറഞ്ഞു:
ച്ഛെ, എല്ലാരും ഇരുട്ട് ഇരുട്ട് എന്ന് പറഞ്ഞുനടക്കുന്നു.
ഞാനാണെങ്കില് അവനെ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടുകൂടിയില്ല.
ഇരുട്ട് എങ്ങിനെയിരിക്കും?
ഇതുകേട്ട് ഒരാള് ഇരുട്ടിനോട് ചെന്ന് വിവരം പറഞ്ഞു.
ഇരുട്ട് എന്തുപറഞ്ഞെന്നോ?
ഞാനെന്ത് ചെയ്യാന്? വെളിച്ചം വരുമ്പോള് ഞാന് ഓട്ടം തുടങ്ങും.
എനിക്ക് പിന്നെയവിടെ നില്ക്കാനാവില്ല.
..........തരിവെട്ടം തെളിയിക്കൂ. ഇരുട്ട് ഓടിപ്പോകും.
വല്ലാത്ത ദേഷ്യത്തിലാണല്ലോ..
ReplyDeleteസുപ്രഭാതം സഖീ..
ReplyDeleteകവിതാസ്വദകര്ക്ക് പ്രിയം നല്കും വരികള്...
ഭാവങ്ങള് ഇനിയുമുണ്ടോ... :)
വായിച്ചു ആസ്വദിച്ചു എന്ന് സന്തോഷത്തോടെ പറയട്ടെ.
ReplyDeleteവിശകലനം എന്ന ജോലി വിവരമുള്ളവര് ചെയ്യട്ടെ. :)
ആശംസകള്
ഗംഭീരമായിട്ടുണ്ട്..!
ReplyDeleteപെറ്റവയര് കത്തിച്ചുവെച്ച
ReplyDeleteഒരിറ്റ് വെട്ടമുണ്ടിപ്പോഴും
അണയാതെന്നുള്ളില്..
എറിഞ്ഞുടയ്ക്കണം.
ആഞ്ഞെറിഞ്ഞുടയ്ക്കണം..
കഠിനപാപ ശിലയിലെറിഞ്ഞ്
വെട്ടം തരിപ്പണമാക്കണം..
പാപത്തിന്റെ ശമ്പളം മരണമത്രേ.! ആർക്കും ആരേയും ഗൗനിക്കാനും സഹായിക്കാനും സമയമില്ലാത്ത ഈ ലോകത്ത് ഗൗനിക്കുന്നവരെ ഗൗനിക്കൂ,സഹായിക്കൂ. ആശംസകൾ.
പെറ്റവയര് കത്തിച്ചുവെച്ച
ReplyDeleteഒരിറ്റ് വെട്ടമുണ്ടിപ്പോഴും
അണയാതെന്നുള്ളില്..
ആശംസകള്
മടക്കയാത്രയിലൊട്ടുമിടറാതെ
ReplyDeleteഅന്ധകാരചൂട്ട് ആഞ്ഞുവീശി
പാഞ്ഞുനടന്ന് പാപിയാവണം..
പെറ്റവയര് കത്തിച്ചുവെച്ച
ഒരിറ്റ് വെട്ടമുണ്ടിപ്പോഴും
അണയാതെന്നുള്ളില്..
എറിഞ്ഞുടയ്ക്കണം.
ആഞ്ഞെറിഞ്ഞുടയ്ക്കണം..
കഠിനപാപ ശിലയിലെറിഞ്ഞ്
വെട്ടം തരിപ്പണമാക്കണം..
-------------------------------ഹൊ ..എന്തൊരു കഷ്ടപ്പാട്..!!!
കൊള്ളാം ട്ടാ.
>>ആര്ത്തട്ടഹസിച്ചിരമ്പിവരുമൊരു
ReplyDeleteവര്ഷപെയ്ത്തിന് കാല്ക്കീഴില്
കരിഞ്ഞുണങ്ങാനുള്ളതാണ് നിന്
ജന്മമെന്ന് കൈക്കൊട്ടി ചിരിക്കാന്
സമയമില്ലൊട്ടും, സമയമില്ല.<<
എങ്കിലും എനിക്കിഷ്ടം മഴയെയാണ് :) നനയുമ്പോള് നാമെങ്ങനെ കരിഞ്ഞുണങ്ങും?
കാച്ചി കുറുക്കിയ വരികള്....നല്ല അര്ഥങ്ങള് നല്കുന്നൊരു മികച്ച വായനാഅനുഭവം...ആശംസകള് പ്രിയ സഖി.... :)
ReplyDeleteപെറ്റവയര് കത്തിച്ചുവെച്ച
ReplyDeleteഒരിറ്റ് വെട്ടമുണ്ടിപ്പോഴും
അണയാതെന്നുള്ളില്..
എറിഞ്ഞുടയ്ക്കണം.
ആഞ്ഞെറിഞ്ഞുടയ്ക്കണം..
കഠിനപാപ ശിലയിലെറിഞ്ഞ്
വെട്ടം തരിപ്പണമാക്കണം..
(സൂപ്പര് ടാ ഷേയൂട്ടീ!)
ആര്ത്തട്ടഹസിച്ചിരമ്പിവരുമൊരു
ReplyDeleteവര്ഷപെയ്ത്തിന് കാല്ക്കീഴില്
കരിഞ്ഞുണങ്ങാനുള്ളതാണ് നിന്
ജന്മമെന്ന് കൈക്കൊട്ടി ചിരിക്കാന്
സമയമില്ലൊട്ടും, സമയമില്ല.
നല്ല വരികൾ, ആശംസകൾ
ഇരുളിന്റെ പൊരുള്...
ReplyDeleteപെറ്റവയര് കത്തിച്ചുവെച്ച
ഒരിറ്റ് വെട്ടമുണ്ടിപ്പോഴും
അണയാതെന്നുള്ളില്..
എറിഞ്ഞുടയ്ക്കണം.
ആഞ്ഞെറിഞ്ഞുടയ്ക്കണം..
കഠിനപാപ ശിലയിലെറിഞ്ഞ്
വെട്ടം തരിപ്പണമാക്കണം..
മനുഷ്യനെ നിര്വചിയ്ക്കാന് പുതിയ വാക്കുകള് തേടാം അല്ലേ?...
സമയോചിതമായ...
ഒരു നല്ല പോസ്റ്റ്!!!
അഭിനന്ദനങ്ങള്!!
"ഇലഞ്ഞിപ്പൂമണം പോലൊരു... പ്രണയ കാലവുംകഴിഞ്ഞ്..." എന്ന ഒരു കഥ ഞാന് എന്റെ ബ്ലോഗിലും എഴുതിയിട്ടുണ്ട്
ഇപ്പോള് ദേഷ്യ ഭാവം ഇനി അടുത്തത് താണ്ഡവം ആവും ല്ലേ ...:))
ReplyDeleteആഴമളക്കാനാവാത്ത മനസ്സും
ReplyDeleteഅളന്നെടുക്കാനാവാത്ത ഇരുട്ടും!
......
നുള്ളിരുട്ട് എന്നത് കൂടുതല് ഇഷ്ടമായി...
ഇരുട്ടില് ചൂട്ടായി നില്ക്കുന്ന അമ്മമനസ്...
നന്നായിട്ടുണ്ട്.
അവസാന വരികള് കൂടുതല് ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നു....
ReplyDeleteഈ കവിതെം ഞാനും തീരെ ശരിയാവില്ല. അതു കൊണ്ട് ആശംസകള് എന്നു മാത്രം പറഞ്ഞ് പോകുന്നു.
ReplyDeleteഇരുളിന്റെ പൊരുള് നന്നായിട്ടുണ്ട്
ReplyDeleteആശംസകള് ..കവിതയെ കുറിച്ച് പറയാന് വലിയ വിവരമില്ല എന്നാലും കമന്റ്കളില് നിന്നും കൂടുതല് ആശയം മനസ്സിലായി ..
ReplyDeleteപകലവസാനിക്കുന്ന രാത്രിവഴിയില്
ReplyDeleteഒറ്റയാനൊരു വേനല്മരം
ഭൂമിയുടെ ഹൃദയത്തില് വേരുകളാഴ്ത്തി
വരള്ച്ചയിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് നിൽപ്പുണ്ട്,
പരിഹാസത്തിന് പച്ചപ്പോടെ..
ശക്തവും ആശയ സമ്പുഷ്ടവുമായ വരികള് കൊണ്ട് മനോഹരമാണ് ഈ കവിത ..വായന വൈകിഎന്നാലും ഖേദത്തോടെയല്ല മടങ്ങുന്നത് ..ആശംസകള്
നന്നായി വരികളിലെ തീവ്രമായ ചിന്തകള്
ReplyDeleteആശംസകള്
എന്നെ ഇവിടെ വായിക്കുക
http://admadalangal.blogspot.com/
നന്ദി എല്ലാ കൂട്ടുകാര്ക്കും.
ReplyDelete