ഓഫീസ് കെട്ടിടത്തിന്റെ പടികളിറങ്ങുമ്പോള് ജാക്വലിന്റെ മനസ്സ് നിറയെ സിസ്റ്റം ഓഫ്ചെയ്യുന്ന സമയത്ത് ഫേസ്ബുക്കിലിട്ട പുതിയ സ്റ്റാറ്റസിലിപ്പോള് എത്രപേര് പ്രതികരിച്ചിരിക്കുമെന്നതായിരുന്നു.. ഉച്ചസമയത്ത് പെയ്ത മഴയില് നനഞ്ഞൊലിച്ച് കയറിവന്ന് ഗാര്ഹിക വായ്പയെ കുറിച്ച് വ്യഗ്രതയോടെ അന്വേഷിച്ച സ്ത്രീയെ കണ്ടപ്പോള് കിട്ടിയ ഒരു ത്രെഡാണ് ആ ഫെമിനിസ്റ്റ് സ്റ്റാറ്റസിന് ആധാരമെന്നതാണ് തമാശ. ഓണ്ലൈന് സ്വാതന്ത്ര്യവും അതാണ്. ഒരു അടിസ്ഥാനവുമില്ലാതെ ഭാവനകളെ സ്ഥാപിച്ചെടുക്കാം, ദൃക്സാക്ഷിയേക്കാള് ദൃഢതയോടെ. അല്ലെങ്കില് തനിക്കെന്തറിയാമായിരുന്നു ആ സ്ത്രീയെ കുറിച്ച്, മുഖത്ത് കണ്ട വിവശതയല്ലാതെ. ഭര്ത്താവ് ഒരു കള്ളുകുടിയാനാണെന്നും, അവരെ ഉപദ്രവിക്കുമെന്നും ചോര്ന്നൊലിക്കുന്ന വീട് പുതുക്കി പണിയാനാവാതെ, ഒരു നേരത്തെ ഭക്ഷണം കിട്ടാതെ ആ സ്ത്രീയും കുട്ടികളും കഷ്ടപ്പെടുകയാണെന്നുമൊക്കെ എന്നിട്ടും എത്ര വിശ്വസനീയതയോടെയാണ് എഴുതിപിടിപ്പിച്ചത്. അവര്ക്ക് ഭര്ത്താവുണ്ടോ കുട്ടികളുണ്ടോ എന്ന് പോലും തനിക്കറിയില്ല. ആണുങ്ങളെ അടച്ചാക്ഷേപിച്ച് നാല് വരികള് കൂടുതല് എഴുതിചേര്ത്തപ്പോള് ചുരുങ്ങിയ സമയത്തിനുള്ളില് തന്നെ അനേകം കമന്റുകളും ലൈക്കുകളും, പുരുഷന്മാരുടേതടക്കം.
ചിന്തകളില്നിന്നും പടിയിറങ്ങിയത് ഒഴിഞ്ഞ പെപ്സി കാന് കാലുകൊണ്ട് തട്ടിക്കളിച്ച് പോവുന്ന ഒരു കൂട്ടം ആണ്കുട്ടികളുടെ നടുവിലേക്കാണ്. കഴിഞ്ഞ ദിവസം സിതാ ഗോപാലാണെന്ന് തോന്നുന്നു പെണ്ണുങ്ങളുടെ ജീവിതം ഒഴിഞ്ഞ കോളാകാന് പോലെ എന്ന് സ്റ്റാറ്റസിട്ടത്. പുരുഷന്മാര്ക്ക് തട്ടിക്കളിക്കാനുള്ള വെറും തകരപാത്രം! അവരുടെ ഇഷ്ടത്തിനനുസരിച്ച് തട്ടപ്പെടാനും ഞളുങ്ങാനും ആകൃതിവരെ നഷ്ടപ്പെട്ട് അവസാനം തന്റെ രൂപം(വ്യക്തിത്വം) എന്തായിരുന്നു എന്ന് പോലും തിരിച്ചറിയപ്പെടാനാവാത്ത വികൃത ജന്മങ്ങള്.
വീട്ടുമുറ്റത്ത് കളിക്കുന്ന അഞ്ചുവയസ്സുകാരന് അച്ചുവും മൂന്നുവയസ്സുകാരി പൊന്നുവും ഉമ്മറപ്പടിയില് കുട്ടികളേയും നോക്കി ഇരിക്കുന്ന രവിയേയും കണ്ടപ്പോള് അവളുടെ സകല ചിന്തകളും അവരിലേക്കലിഞ്ഞു.
-കുറേ നേരായോ രവ്യേട്ടാ വന്നിട്ട്? ഞാന് ചായയെടുക്കാം.
-പതുക്കെ മതി ജാനീ..
കുളി കഴിഞ്ഞ് ചായയുമെടുത്ത് വരുമ്പോഴേക്ക് മക്കള് കളിനിര്ത്തി ടിവി ഓണ് ചെയ്തിരുന്നു. രവിയേട്ടന് ലാപ്ടോപ്പും. ഫേസ്ബുക്കും സ്റ്റാറ്റസും വീണ്ടും മനസ്സിലേക്ക് വന്നതപ്പോഴാണ്. ചായകപ്പ് രവിക്ക് കൈമാറി ജാക്വലിന് രവിയുടെ കൈയിലിരിക്കുന്ന ലാപ്ടോപ്പില് ഫേസ്ബുക്ക് ലോഗിന് ചെയ്തു. ഒരുപാട് പേര് പ്രതികരിച്ചിരിക്കുന്നു. സ്റ്റാറ്റസ് വായിച്ച രവിയുടെ മുഖമിരുണ്ടത് അവള് ശ്രദ്ധിച്ചു.
-എന്തേ രവിയേട്ടാ? പലപ്പോഴായി ഞാന് കാണുന്നു, എന്റെ സ്റ്റാറ്റസുകള് വായിച്ചാലുള്ള ഈ ഇഷ്ടക്കുറവ്. നമുക്കിടയില് അങ്ങിനെയൊന്ന് ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ?
-നിനക്കെന്റെ കൂടെ ജീവിക്കുന്നത് തടവും പീഡനവുമായി അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടോ ജാനീ?
രവിയുടെ ചോദ്യം പൊടുന്നനെയായിരുന്നു.
-അത്രയും ആഗ്രഹിച്ച്, വ്രതം നോറ്റ് നേടിയെടുത്തതാണ് ഈ ചെക്കനെ. എന്നിട്ടെനിക്കങ്ങിനെ തോന്നോ? ഏട്ടനും മക്കളുമല്ലേ എന്റെ പുണ്യം..
-നിന്റെ അച്ഛനെ കുറിച്ചെന്താ അഭിപ്രായം, എന്റെ പുന്നാര അളിയന്മാരെ കുറിച്ചും? അവരെന്നെങ്കിലും നിന്നോട് മോശമായി....?
-ഹേയ്..!!
-പഠിപ്പിച്ച സാറ്മാരോ മറ്റുവല്ല ആണുങ്ങളോ നിന്നോട്...?
രവി വളരെ ഗൗരവത്തിലായിരുന്നു.
ജാനിക്ക് രവി പറഞ്ഞുവരുന്നത് മനസ്സിലായി.
-രവിയേട്ടാ, അതൊക്കെ വെറുതെ ഫേസ്ബുക്കിലെ ജനകീയതയ്ക്ക് വേണ്ടിയുള്ളതല്ലേ. ഏട്ടനും അറിയാലൊ ഞാനൊരു പുരുഷവിദ്വേഷിയല്ലാന്ന്. അവിടെ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടണമെങ്കില് ഇങ്ങിനെയെന്തെങ്കിലും വേണം. ഫെമിനിസം ഏറ്റവും ഡിമാന്ഡുള്ള ഒന്നാണ്..
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ജാനി പറഞ്ഞത് പക്ഷേ രവിയുടെ മുഖത്തെ കടുപ്പമേറ്റിയതേയുള്ളൂ.
-രാപ്പകല് ഫേസ്ബുക്കില് തപസ്സിരിക്കുന്ന, ഇതൊക്കെ വായിച്ച് വികലമായ ചിന്താഗതിയോടെ വളര്ന്നുവരുന്ന ഒരു പുതിയ തലമുറയെ കുറിച്ച് നീ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ ജാനീ? പുരുഷനെന്നാല് ഇതൊക്കെയാണെന്ന് വായിച്ചു മനസ്സിലാക്കി പുരുഷവിദ്വേഷികളാവുന്ന പെണ്കുട്ടികളും പുരുഷനെകുറിച്ച് സ്ത്രീകള് ഇങ്ങിനെയേ മനസ്സിലാക്കൂവെന്ന് കരുതി സ്ത്രീവിദ്വേഷികളാവുന്ന ആണ്കുട്ടികളും.നാളെ നമ്മുടെ മക്കളടക്കം. അവരാല് സൃഷ്ടിക്കപെടുന്ന കുടുംബം, സമൂഹം..
രവി നിര്ത്താന് ഭാവമില്ല.
-ഏതാനും ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടലുകള്ക്ക് വേണ്ടി ഫെമിനസത്തിന്റേയും അതുപോലെയുള്ള അനേകായിരം ചിന്താഗതികളുടേയും ചുവട്ടില് ബലികൊടുക്കപ്പെടുന്നവയെ കുറിച്ച് കൂടി ഒരു നിമിഷം നിന്നെപോലുള്ളവര് ചിന്തിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ഫെമിനിസത്തോടെനിക്ക് എതിര്പ്പില്ല. പക്ഷേ അത് നീയും നിന്റെ കൂട്ടുകാരും കാട്ടികൂട്ടുന്ന ഈ പ്രകടനപരതയല്ല.നമ്മുടെ ബീവ്യാത്തയെ നീ മറന്നിട്ടില്ലല്ലോ. അവരൊരു ഫെമിനിസ്റ്റായിരുന്നെന്ന് ഞാന് സമ്മതിക്കും.
-രവ്യേട്ടാ കുട്ടികളുറങ്ങും. ഭക്ഷണമുണ്ടാക്കട്ടെ.
രവിയേട്ടന്റെ വിമര്ശനങ്ങളില് നിന്നും രക്ഷപ്പെടാന് വേറെ വഴിയില്ല.
പണികള്ക്കിടയിലും ഇടക്കിടെ മിന്നല്പിണര് പോലെ ജാനിയുടെ മനസ്സില് ബീവ്യാത്തയുടെ ഓര്മ്മകള് തെളിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.
അന്നാട്ടുകാര്ക്കൊന്നും ബീവ്യാത്തയെ മറക്കാനാവില്ല..
ജീവിതംകൊണ്ട് സമരം ചെയ്ത് മരണത്തിലേക്ക് കയറിപോയവളാണ് ബീവ്യാത്ത.
ഫെമിനിസമെന്ന വാക്ക് സമൂഹം കേട്ട്തുടങ്ങുന്നതിനുമുന്പേ ഫെമിനിസ്റ്റായവള് .
ഒരേ നാട്ടുകാരായ താനും രവിയേട്ടനും കല്ല്യാണത്തിന് ശേഷം ഈ പട്ടണത്തിലേക്ക് മാറിയത് ജോലി സൗകര്യത്തിനായിരുന്നു.
അന്ന്, കല്ല്യാണദിവസം വൈകുന്നേരം ആളുകളൊഴിഞ്ഞ് തുടങ്ങിയ രവിയേട്ടന്റെ വീട്ടിലെ വടിക്കിനി ഭാഗത്ത് പുറത്തേക്ക് നോക്കി നില്ക്കുമ്പോഴായിരുന്നു ബീവ്യാത്ത കടന്ന് വന്നത്.
-യ്യി ന്താടി കുട്ട്യേ പന്തം കണ്ട പെരുച്ചായീടെ മട്ട് മീച്ചോക്കി നിക്ക്ണത്. യ്യി കളിച്ച് വളര്ന്ന വീടല്ലേ ദ്ദ്.ന്ന്ട്ടാ പെണ്ണിന്റൊരു നാണം.
-ബീവ്യാത്താ, ഞാന്...
-യ്യി പര്ങ്ങൊന്നും മാണ്ടാ, ങ്ങടെ മൊഹബ്ബത്തൊക്കെ ഞമ്മള് കണ്ടേയ്നി.. തൊടാനും പിടിക്കാനൊന്നും നിക്കാത്തോണ്ട് ഞമ്മള് കണ്ണ് ചിമ്മ്യേതാ.. ഓനല്ലേലും തറവാട്ടി പിറന്നോനല്ലേ, ആ വക വങ്കത്തരത്തിനൊന്നും നിക്കൂലാ..
ബീവ്യാത്ത അങ്ങനെയാണ്. അനീതി എവിടെ കണ്ടാലും എതിര്ക്കും.സ്ത്രീകള്ക്കെതിരെയാണെങ്കില് പ്രത്യേകിച്ച്. തന്റെ മലബാര് ചുവയുള്ള ഗ്രാമീണഭാഷയില്തന്നെ ഉച്ചത്തില് എതിര്ത്ത് സംസാരിക്കും, അതിനൊരു തീര്പ്പുണ്ടാവുന്നതുവരെ.
മലപ്പുറത്തെ ഏതോ നാട്ടിന്പുറത്ത് നിന്ന് വളക്കച്ചവടക്കാരനായ സെയ്താലിക്ക നിക്കാഹ് കഴിച്ച് ഇന്നാട്ടില് കൊണ്ടുവന്നതാണ് ബീവ്യാത്തയെ.
-ചേല്ള്ള കുപ്പിവള കാട്ടി ലോഗ്യാക്ക്യേതാ ഓരെന്നെ. എല്ലാ ബുദനാച്ചേം വളക്കൊട്ട എടേഴീല് കാണണത് നോക്കികുത്തിരിക്കും ഉമ്മറത്ത് ഞാന്. അന്നെനിക്ക് പതിമൂന്ന് തേഞ്ഞിട്ടേണ്ടാര്ന്ന്ള്ളൂ.. അയലോക്കത്തെ തട്ടാന്റെ വളപ്പിലൂടെ ഞാന് ഓരിരിക്ക്ണ ആലിഞ്ചോട്ടിലേക്കോടും. അന്റെ ചിരി കുപ്പിവള കില്ങ്ങണ ചേല്ക്കാന്നാ ഓരെന്നോട് പറയാ..
ഓര്മ്മകളിലേക്ക് നഷ്ടപ്പെടുന്ന ബീവ്യാത്ത.
അന്യനാട്ടുകാരനായിരുന്ന സെയ്താലിക്ക വളക്കച്ചവടത്തിന് വന്നിരുന്നതും അവരുടെ പ്രണയവും പലവുരു വാര്ദ്ധക്യത്തിന്റെ വിറയാര്ന്ന ശബ്ദത്തില് കേട്ടിട്ടുണ്ട്..
തരക്കേടില്ലാത്ത ഒരു തറവാട്ടിലെ ബീവ്യാത്ത അവസാനം എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് സെയ്താലിക്കയോടൊപ്പം ഇറങ്ങി പോന്നു. വീട്ടുകാരുടെ ഉപദ്രവം പേടിച്ച് വഴിയില് നിന്നും ഒരു കാളവണ്ടിയില് കയറി രക്ഷപ്പെട്ടതും കാളവണ്ടിക്കാരന് ദൂരെ, ഈ നാട്ടില് കൊടുന്നിറക്കിയതുമൊക്കെ ബീവ്യാത്ത തന്റേതായ ശൈലിയില് വിവരിക്കുമ്പോള് ഒരു സിനിമാകഥയേക്കാള് ഉദ്വേഗജനകമാണത്.
-ഓരപ്പോഴും ആ വളക്കൊട്ട തലേല്ന്ന് ഇറക്കീര്ന്നില്ല. ക്കാച്ചാ എട്ടും പൊട്ടും തിര്യാത്ത പ്രായം. ഒരു അന്തോമില്ലാത്ത നാടും നാട്ടാരും. പരുപരാ വെളുക്ക്ണേനും മുമ്പാ വണ്ടിക്കാരന് ആ പീട്യേകോലായില് എറക്ക്യേതേ.
- ഞങ്ങളങ്ങനെ പേടിച്ചിരിക്ക്മ്പളാ ചെറുമന് കോരന് തെക്ക്ന്ന് നടന്ന് വര്ണത് . കയ്യിലൊരു കൈക്കോട്ടും ണ്ട്. പാടത്ത് വെള്ളം തേവാന് പോണ പോക്കാ. ഓന്റെ കാല്ക്ക വീണ് ന്റെ ആള്. ഒടുക്കം കാരിയേറ്റുകാരുടെ കളപ്പുരേല് താമസം ഒപ്പിച്ച് തന്നത് ഓനാ.
ബീവ്യാത്താടെ കഥപറച്ചില് ഇങ്ങിനെ തുടരും. എത്ര തവണ കേട്ടാലും ആ ഈണമുള്ള കഥപറച്ചില് മടുക്കില്ല.
മുത്തശ്ശി പറയാറുണ്ട് അന്ന് ബീവ്യാത്ത ഒരു ഹൂറി തന്നെയായിരുന്നു എന്ന്. ആ ഭംഗി ആസ്വദിക്കാന് വേണ്ടി മാത്രം അവര് വെള്ളം കോരാന് വരുന്ന പഞ്ചായത്ത് കിണറിന്റെ ചുറ്റും പെണ്ണുങ്ങള് കൂടുമത്രെ. ആണുങ്ങള് ആ വഴി വെറുതെ കറങ്ങിനടക്കുമായിരുന്നു എന്നും.
സെയ്താലിക്ക പൊന്ന് പോലെയാണ് ബീവിയെ നോക്കിയിരുന്നത്. വളക്കച്ചവടം കഴിഞ്ഞ് സന്ധ്യയ്ക്ക് മുന്പ് അരിസാമാനങ്ങളുമായി വീട്ടിലെത്തും. കളപ്പുരയിലെ താമസം വാടകയ്ക്ക് കിട്ടിയ ഒരു ചെറിയ ഓലപ്പുരയിലേക്ക് മാറിയിരുന്നു. ആഴ്ച്ചയിലൊരിക്കല്, വാടകയെക്കെടുത്ത സൈക്കിളില് ബീവ്യാത്തേനേയും മുന്നിലിരുത്തി ചവിട്ടി സെയ്താലിക്ക രേവതി ടാക്കീസിലേക്ക് സിനിമ കാണാന് പോവും.
പിന്നീടെപ്പോഴോ ഈ സൈക്കില് സവാരി നിലച്ചു. സെയ്താലിക്ക വീട്ടിലെത്താന് വൈകിത്തുടങ്ങി. ബീവ്യാത്താടെ തൂവെള്ളനിറമുള്ള കണ്തടങ്ങളില് കറുപ്പിഴഞ്ഞു. ബീവ്യാത്ത അടുത്ത വീടുകളിലേക്ക് അടുക്കളപണിക്ക് പോവാന് തുടങ്ങി.
വാണിയം കുളം കാലിച്ചന്തയില് പോയി വന്ന ഹമീദാണ് ആ വാര്ത്ത നാട്ടില് വിതച്ചത്; സെയ്താലിക്കയ്ക്ക് അവിടെ പെണ്ണും കുട്ടികളുമുണ്ടത്രെ!
-ഞാന് ന്റെ കണ്ണോണ്ട് കണ്ടതല്ലേ, ആ ഓടിട്ട വീടിന്റെ ഉമ്മറത്ത് മൂപ്പിരിങ്ങനെ വീടീം പൊകച്ചിരിക്ക്ണത്. മടീലൊരു പൈതലൂണ്ട് . മുറ്റത്ത് മൂത്തചെക്കന് വണ്ടിരുട്ടി കളിക്ക്ണ്. ഞാങ്കേറിച്ചെന്നപ്പോ ഒന്ന് വെപ്രാളപ്പെട്ടെങ്കിലും പിന്നെ കട്ടനും മിക്സ്ച്ചറും തീറ്റിച്ചേ ന്നെ വിട്ടുള്ളൂ.”
ഹമീദ് നെഞ്ച് വിരിച്ച് നിന്ന് തെളിവുകള് നിരത്തുകയാണ്. മൂക്കത്ത് വിരല് വെച്ച് നിന്ന നാട്ടുകാര് സെയ്താലിക്കാടെ ബീടരെ ഇതറിയിക്കാന് തിക്കുംതിരക്കും കൂട്ടി. പക്ഷേ..
-അയ്ന്പ്പോന്താ കൂട്ടരേ. രണ്ടും നാലോക്കെ കെട്ട്ണത് ആണ്ങ്ങക്ക് പറഞ്ഞതന്നല്ലേ.. പോരാച്ചാ അഞ്ചാറാണ്ട് കയ്ഞ്ഞിട്ടും ഓര്ക്ക് മടീലിരുത്തി കളിപ്പിക്കാന് ഒന്നിനെ കൊടുക്കാന് ന്നെകൊണ്ടായിട്ടില്ല. അപ്പോ പിന്നെ ന്റെ മാപ്ലേം അയ്നുള്ള വയ്യ് നോക്ക്യേതാവും...
ബീവ്യാത്താടെ പ്രസ്താവന നാട്ടുകൂട്ടത്തെ വല്ലാതെ നിരാശപ്പെടുത്തുന്നതായിരുന്നു.
ഹമീദ് കണ്ടത്കൊണ്ടോ എന്തോ സെയ്താലിക്ക പിന്നെ അന്നാട്ടിലേക്ക് വന്നതേയില്ല.
-ഒരുപെണ്ണൊരുത്ത്യേ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇവിടെകൊണ്ട്ന്ന് താമസിപ്പിച്ചിട്ട് ഓനങ്ങനെ മണ്ട്യാ ശര്യാവോ.. ഇന്നാട്ടിലെ വാല്യേക്കാര് ആണുങ്ങളെ ചീത്താവാന് അത് മത്യേല്ലോ..
പലതവണ മുട്ടിയിട്ടും തുറക്കപ്പെടാത്ത ബീവ്യാത്തയുടെ വാതിലിനോടുള്ള പ്രതിഷേധം. നാട്ടിലെ സദാചാരവാദികള് ഉണര്ന്നു, സെയ്താലിക്കയെ നിര്ബന്ധമായി കൂട്ടികൊണ്ടുവരാന് തീരുമാനമായി.
-ന്നെ പോറ്റാനും കാക്കാനും നിക്കറിയാം. ങ്ങള് ബേജാറാവണ്ടാ. ആരും ഓരെ തേടി പോവേം മാണ്ടാ..
ബീവ്യാത്തയിലെ സ്ത്രീ സടകുടഞ്ഞെണീറ്റു.
ബീവ്യാത്ത ഞാറ് നടാനും കൊയ്യാനും ചാണകം ചുമക്കാനും പ്രസവശുശ്രൂഷയ്ക്കുമെല്ലാം പോയിതുടങ്ങി. പണികഴിഞ്ഞ് വന്നാല് രാത്രിവരെ അടുക്കളജോലികള്ക്ക് പോവും പലവീടുകളില്. കൂലി ചോദിച്ച് വാങ്ങിക്കും.
-ഒത്തൊരു ആണൊരുത്തനേക്കാള് അധ്വാനിക്കും ഓള്. പാവം ഓരോ വിധി, എങ്ങനത്തെ വീട്ടില് ജീവിക്കേണ്ടോളാ..!
കൂലിക്കൊപ്പം കിട്ടുന്ന സഹതാപങ്ങള്ക്ക് ബീവ്യാത്ത ചെവികൊടുത്തില്ല.
ദാനം കൊടുക്കുന്നതൊന്നും ബീവ്യാത്ത കൈപ്പറ്റില്ല. എവിടേയും കൈനീട്ടുകയുമില്ല.
ഇരുട്ടിന്റെ കൂട്ടില് അടയിരിക്കാനെത്തുന്ന രാത്രികൂട്ടങ്ങളെ ഉച്ചത്തില് തെറിപറഞ്ഞും തിളച്ചവെള്ളം വാതില്പാളികള്ക്കിടയിലൂടെ നീട്ടിയൊഴിച്ചും ബീവ്യാത്ത ഓടിച്ചു.
വയര് മുറുക്കിയെടുത്ത സമ്പാദിച്ചത് സ്വരുക്കൂട്ടി, പേശിപിണങ്ങി ഇത്തിരിസ്ഥലം വാങ്ങി ഒരു കൂരപണിതു.
-ഒരുപെണ്ണ് ഇത്രയൊക്കെ...!
നാട്ടുകാര്ക്ക് മൂക്കത്ത് വെച്ച വിരലെടുക്കാന് ബീവ്യാത്ത സമയം കൊടുത്തില്ല.
പതുക്കെ ബീവ്യാത്തയും വാര്ദ്ധക്യത്തിലേക്ക് കടന്നു. ആരോഗ്യം നശിച്ച് തുടങ്ങിയപ്പോള് വീടിന്റെ വരാന്തയില് തന്നെ ഒരു ചെറിയ പലചരക്ക് കട തുടങ്ങി.പശുക്കള്ക്കുള്ള പുല്ല് വരെ അരിഞ്ഞ്കൊടുന്നുവെച്ച് വില്ക്കുന്നൊരിടം.
എന്ത് അനീതി കണ്ടാലും എതിര്ക്കും. നല്ല കാര്യങ്ങളെ പിന്തുണയ്ക്കും.
കവലയില് ഘോരം ഘോരം പ്രസംഗിച്ചിരുന്ന രാഷ്ട്രീയക്കാരന്റെ മൈക്ക് പിടിച്ചുവാങ്ങി തിരിച്ച് ചോദ്യങ്ങള് ചോദിച്ച് നാണം കെടുത്തിയിട്ടുണ്ട് ബീവ്യാത്ത.
പെണ്കുട്ടികളെ വഴിനടക്കാനനുവദിക്കാത്ത ഓട്ടോറിക്ഷ ഡ്രൈവര്മാരടക്കമുളളവരുടെ കോളറിന് പിടിച്ച് ഭീഷണി മുഴക്കിയിട്ടുണ്ട്.
പ്രണയിച്ച് വിവാഹം കഴിക്കാനൊരുങ്ങിയവരെ തടഞ്ഞ വീട്ടുകാരെ പരസ്യമായി തെറിവിളിച്ച് കല്ല്യാണത്തിന് സാക്ഷി ഒപ്പിട്ട് അവരെ വീട്ടില് കൊടുന്ന് താമസിപ്പിക്കും അവര്.
നടുറോഡില് കയറി നിന്ന് വിദ്യാര്ത്ഥിനികളെ കയറ്റാതെ പോവുന്ന ബസുകളെ തടഞ്ഞിടും.
കള്ള്കുടിച്ച് ഉപദ്രവിക്കുന്ന ഭര്ത്താക്കന്മാരില് നിന്നും വിളിച്ചിറക്കികൊണ്ടുവന്ന് സ്ത്രീകളെ സ്വന്തം കൂരയില് പാര്പ്പിക്കും.
ബിവ്യാത്തയോടുള്ള അന്നാട്ടുകാരുടെ ആദരവും അംഗീകാരവും അവരുടെ വ്യക്തിത്വത്തോടുള്ളതായിരുന്നു.
പ്രായം ബീവ്യാത്തയ്ക്കൊരു കൂന് സമ്മാനിച്ചു. എന്നാലും അവര് അധ്വാനം നിര്ത്തിയില്ല.
അക്കൊല്ലത്തെ അമ്പലവിളിക്കിന് വന്ന കച്ചവടക്കാരില് ആരോ പറഞ്ഞാണ് നാട്ടുകാരറിഞ്ഞത് സെയ്താലിക്ക ഗുരുവായൂര് അമ്പലനടയിലും തെരുവോരത്തും അലഞ്ഞ് നടക്കുന്നുണ്ട്, രണ്ടാം ഭാര്യയും മക്കളും വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുന്പേ അയാളെ വീട്ടില് നിന്നും അടിച്ചുപുറത്താക്കിയെന്ന്.
ഇത്തവണ നിസ്സംഗത ബീവ്യാത്തയ്ക്ക് കൂട്ടിനെത്തിയില്ല. വിവരമറിഞ്ഞ അവര് ഗുരുവായൂര്ക്ക് ബസ് കയറി. സഹായത്തിന് അന്നാട്ടുകാരില് ചിലര് സ്വമേധയാ കൂടെ പോയി.
ഓര്മ്മ പൂര്ണ്ണമായും നശിച്ച നിലയിലായിരുന്നു സെയ്താലിക്ക.
മുഷിഞ്ഞ് നാറി അസ്ഥികൂടമായ ഒരു രൂപം..
ബീവ്യാത്താടെ മനസ്സ് വിങ്ങി. ആ കൈകളില് മുറുകെ പിടിച്ച് കൂടെ നടത്തി. ബസില് ആ മാറിലേക്ക് ചാഞ്ഞിരുന്ന് ബീവ്യാത്ത സ്വയം നിറഞ്ഞു.
- ന്നെ ദ് വരെ ഒന്നറിയിച്ചില്ലല്ലോ യ്യി ന്റെ പടച്ചോനേ..
അവര് ദൈവത്തോട് പരിഭവപ്പെട്ടു.
സെയ്താലിക്ക പക്ഷേ ഓര്മ്മകള് നഷ്ടപ്പെട്ടവരുടെ മായികലോകത്തായിരുന്നു. ബീവ്യാത്തയും ആ പഴയ കുപ്പിവള നിറങ്ങളുമൊക്കെ മോഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു സെയ്താലിക്കയുടെ മനസ്സില് നിന്നും.
-ഞമ്മന്റെ രണ്ടൂട്ടരുടേം പേരിലാ ഈ പൊരേം പറമ്പും മാങ്ങ്യേക്ക്ണത്..
വീട്ടിലേക്ക് സെയ്താലിക്കായെ കയറ്റുമ്പോള് ഭംഗിയുള്ള തൊണ്ണ് കാട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ബീവ്യാത്ത സെയ്താലിക്ക കേള്ക്കാനെന്നോണം പറഞ്ഞു.
സെയ്താലിക്കയെ ശുശ്രൂഷിക്കുക എന്ന തപസ്സിലേക്ക് ബീവ്യാത്ത സ്വയം അര്പ്പിക്കുകയായിരുന്നു. കൂനികൂടിയ ദേഹവും ചുമന്ന് ,ഒരു പരിഭവവുമില്ലാതെ, വല്ലാത്തൊരു നിര്വൃതിയോടെ നഷ്ടപ്പെട്ട കാലങ്ങളെ തിരിച്ചെടുക്കാനെന്നതുപോലെ അവര് ഭര്ത്താവിനെ രാപ്പകല് പരിചരിച്ചു. ബീവ്യാത്താടെ മുഖത്ത് ആ പഴയ തിളക്കം തിരികെ വന്നുവെന്ന് നാട്ടുകാര്..
പക്ഷേ ബീവ്യാത്തയെ തനിച്ചാക്കി സെയ്താലിക്ക വീണ്ടും യാത്രപോയപ്പോള് വല്ലാത്തൊരു മൌനത്തിലേക്ക് വഴുതിവീണു അവര്. ആരോടും മിണ്ടാതെ കബറിസ്ഥാന്റെ വേലിക്കല് ചെന്ന് വിദൂരയിലേക്ക് നോക്കിനില്ക്കും ബീവ്യാത്ത എന്നും.. തിരികെ പോരുമ്പോള് വേലിപടര്പ്പില് നിന്നും ഒരുപിടി മൈലാഞ്ചിയിലകള് പറിച്ചെടുത്ത് തന്റെ തലയിണക്കീഴെ കൊടുന്ന് സൂക്ഷിക്കും.
ഒരു വെള്ളിയാഴ്ച്ചരാവില് ഖബറിസ്ഥാനില് നിന്ന് നിറയെ മൈലാഞ്ചിയിലകള് പറിച്ച്കൊണ്ടുവന്ന് തന്റെ പായയില് വിതറി ബീവ്യാത്ത. കുറച്ച് ഇലകള് അരച്ചെടുത്ത് ഇരുകൈകളും മൈലാഞ്ചിയാല് പൊതിഞ്ഞ് ഉറങ്ങാന് കിടന്നു.
പിറ്റേന്ന്, മൈലാഞ്ചിചുവപ്പിനാല് തിളങ്ങുന്ന ബീവ്യാത്തയുടെ നിശ്ചല കരങ്ങളെടുത്ത് നേരെ വെയ്ക്കുമ്പോള് അന്നാട്ടുകാരുടെ കാഴ്ച്ചകള്ക്ക് മീതെ കണ്ണുനീരും ശബ്ദങ്ങള്ക്ക് മീതെ മൌനവും കൂടുകൂട്ടിയിരുന്നു.
സെയ്താലിക്കയുടെ ഖബറിനോട് ചേര്ന്ന് ബീവ്യാത്തയ്ക്ക് വെട്ടിയ ഖബറിലേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നിരിക്കുന്ന മൈലാഞ്ചിവേരുകള്ക്ക് ബീവ്യാത്തയോളം മൊഞ്ചുണ്ടായിരുന്നെന്ന് അവര് ഓര്മ്മകളുടെ ഇടര്ച്ചകളില് ഇന്നുമോര്ക്കും.
- അമ്മേ ഉറക്കം വരുന്നു.
അച്ചുവിന്റെ ശബ്ദം.
- ദാ, ഭക്ഷണം കഴിച്ചോളൂ.
തിരക്കിട്ട് അച്ചുവിലേക്ക് നടക്കുമ്പോള് ബീവ്യാത്തയുടെ ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്ത് വെക്കാതിരുന്നതിലുള്ള നഷ്ടബോധമായിരുന്നു ജാക്വലിനില് നിറയെ. എന്റെ ഫെമിനിസ്റ്റ് ഗുരു എന്ന തലക്കെട്ടോടെ ഇടുകയായിരുന്നെങ്കില് എത്ര കമന്റ്സ് കിട്ടുമായിരുന്നു..!